ఏ నేరం చేసానని నాన్నా .....
నన్నీ చెరశాలలో పెట్టావు ?
బ్రహ్మ గీసిన రేఖల్ని చెరిపేసి .....
నా నుదుట నువ్వే గీతలు గీసీ.....
తోకకు తాటికమ్మ కట్టి నిప్పంటించి
దూడని పరిగెత్తించినట్టు
నన్నీ చదువులదారుల్లో పరిగెత్తిస్తున్నావు ?
పూలతోటలు పెంచాల్సిన ప్రభుత్వాలు ,
గంజాయివనాలు పెంచుతున్న చోట -
పశువులమందలు రంకెలేస్తూ ,
పూలతోటల్ని ధ్వంసంచేస్తున్న చోట -
చదువులతల్లిని చెరపట్టి ,
కార్పోరేట్ కారాగారాల్లో బంధించిన చోట -
ఏ పాపం చేసానని నాన్నా....
నన్నీ నరకకూపంలోకి నెట్టేసావు ?
యిక్కడ పిట్టగూళ్లులాంటి గదుల్లో
బ్రాయిలర్ కోళ్లలా బతుకుతుంటాం !
యిక్కడ ట్యూబ్లైట్ల వెలుగులో
మాకు తెలీవు ఉదయాస్తమయాలు !
పీరియడ్లలో కొలుస్తారు కాలాన్ని !
గ్రేడులతో లెక్కిస్తారు జ్ఞానాన్ని !
మా ఎడారికళ్ల మీద కునుకుచినుకు కోసం
ఎన్నేళ్లుగా ఎదురుచూస్తామో.....!
అన్నంపెట్టేటపుడు గుర్తుకు రావాల్సిన అమ్మ
చివికిన పుస్తకంలాంటీశిథిలదేహాన్ని
చింతబరికెలు చీలుస్తున్నపుడు గుర్తొస్తుంది !
అయినా ,బాధని పంటిబిగువున భరిస్తాన్లే నాన్నా....
మీ పరదేశీ ఆశలపల్లకీ మోయాలి కదా !
ఎక్కడ చిక్కిపోతామో అనీ....
పాలకోసం ఆలపశువులకు
దాణాలో మందులు కలిపినట్టు
మా కంచాన విసిరేసిన పిండాల్లో
కొలెస్ట్రాల్ పౌడరు కలుపుతారు !
పైకి దానిమ్మపళ్ళలా నిగనిగలాడతామేగానీ
లోన కుశులు జారిన కుక్కిమంచాలమైపోతాం !
అయినా , బతికేస్తాన్లే నాన్నా....
మనిషిలా కాకపోయినా మరబొమ్మలానైనా !
యిక్కడ బోధన
వాగు ఉరవడిలా సాగిపోతుంది !
గుక్కెడు నీళ్లు దోసిళ్లతో అందుకొని
గొంతు తడుపుకోలేను !
మొలకెత్తని విత్తనాలై సందేహాలు
మనసు మట్టిపొరల్లోనే మగ్గిపోతాయి !
గంటలలెక్కన కాలాన్ని
అమ్ముకుంటున్న అద్దెగురువులు
మా గుండెగడప వాకిటే ఆగిపోతారు !
పాఠాలవెంట పరుగెత్తలేక బట్టీ పెట్టలేక
తలమీద తట్టెడు ఒత్తిడి తట్టుకోలేక చచ్చిపోవాలనుంటుంది !
అయినా , బతికే ఉంటాన్లే నాన్నా....
మీ రంగులకలలకు రెక్కలు తొడగాలి కదా !
అనివార్యమైన పరుగుపందెంలో .....
గెలిచిన వాళ్లు కొద్దిమందే !
కానీ.....కిందపడీ ఓడీ ఒళ్లంతా నెత్తురోడే
వేనవేల కన్నీటిగాయాల చరితల్ని
యే పత్రికలూ టీవీలు ప్రకటించవు !
అయినా.....జ్ఞానంకోసం కాక
కేవలం పరీక్షల కోసమే చదువులైతే.....
పరీక్షల్లో పాసైనా.....
బతుకులో ఫెయిలైపోతానేమో నాన్నా !
కార్పోరేట్ కంపెనీలకు కట్టుబానిసను చేసేందుకు
నా బతుకును మరీ యుద్ధరంగం చేయాలా ?
ఖైదీని చూసేందుకు వచ్చినట్టు
ఆమాసకో పున్నానికో వచ్చీ
' సర్దుకు పో.....' అంటూ
నీవు వెనుదిరిగిపోతున్నపుడల్లా.....
కళ్లచెలమల్లోంచి ఊరిన కన్నీటిఊట
ఎన్ని వేసవులొచ్చినా ఆరడం లేదు !
చదివించాల్సింది , కానీ.....
యింత శిక్షెందుకు !!
