మహాభారత యుద్ధంలో తన తండ్రి ద్రోణాచార్య చంపబడినప్పుడు అశ్వత్థామకు చాలా కోపం వచ్చింది. అతను చాలా భయంకర ఆయుధమైన *"నారాయణ అస్త్రాన్ని"* పాండవ సైన్యం మీద వదిలివేసాడు. అప్పుడు శ్రీ కృష్ణుడు ఇలా అన్నాడు.... ఎవ్వరూ కూడా *"నారాయణ అస్త్రానికి"* ప్రతీకారం తీర్చుకోలేరు.
మనల్ని మన సేనల్ని కాల్చడానికి వదిలిన అస్త్రం... మరియు చేతిలో ఆయుధాలు ఉన్నవారిని వెంటనే నాశనం చేయడానికి ప్రయత్నిస్తుంది.... శ్రీ కృష్ణుడు సైన్యాన్ని తమ ఆయుధాలను విడిచిపెట్టి, చేతులు నిశ్శబ్దంగా ముడుచుకోవాలని ఆదేశించాడు. మరియు యుద్ధం యొక్క ఆలోచనను కూడా మనస్సులోకి తీసుకురావద్దు, అది వారిని కూడా నాశనం చేస్తుంది అని హెచ్చరించాడు.
"నారాయణ అస్త్రమ్" సమయం ముగిసినప్పుడు నెమ్మదిగా శాంతించింది.... ఈ విధంగా, పాండవ సైన్యం రక్షించబడింది. ఈ కథ మనకు ఒక నీతిని బోధిస్తుంది.... ప్రతిచోటా యుద్ధం విజయవంతం కాదు.
కోపాన్ని నివారించడానికి, మనం కూడా అన్ని పనులను కొంతకాలం వదిలి, నిశ్శబ్దంగా చేతులు ముడుచుకుని, మంచి మనస్సును దృష్టిలో ఉంచుకుని ఒకే చోట ఉండాలి. అప్పుడే మనం దాని నాశనాన్ని తట్టుకోగలుగుతాము. కరోనా దాని కాల వ్యవధిని పూర్తి చేయడం ద్వారా కూడా చల్లబడుతుంది. శ్రీ కృష్ణ భగవానుడు పరిహారం చెప్పారు.
